استان خوزستان (نظام استقرار روستاها)
دسته: جغرافیا
بازدید: 6 بار
فرمت فایل: doc
حجم فایل: 12 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 18
شوره زارها و شنهای روان که با طوفانها جابجا می شوند از مشخصات این دشت گرمسیری است . کوههای همجوار جلگه که چون دیواری بلند آنرا محدود ساخته منطقه ای ایجاد کرده اند که بلندترین نقاط آن قله های برفگیر است . با کاهش ارتفاع جنگلهای وسیع بلوط و مراتعی که در نیمة سرد سال سرسبزند رخ می نمایند. در اینجا دشت های کوچک مرتفع که هوای معتدلی دارند در میان رشته کوههائی هم جهت قرار گرفته اند و بعضا با گذرگاههای صعب العبور بهم متصل می شوند ( ش – 161) . این عوامل بوده که در انتخاب مکانی برای سکونت ، برای تمدنهای باستانی که هزاران سال پیش درین منطقه سر برداشتند و آثارشان در همه نقاط استان مشهود است ملاک و معیار قرار گرفته اند. همینها همراه با عوامل دیگری چون کشف نفت با پیامد ایجاد ور شد شهرها و احداث جاده ها برای کوچ نشینانی که در اطراف سدة اخیر ساکن شده اند نیز مطرح بوده است.
1- شکل بافت
شکل بافت روستاهای استان را از نظر پیچیدگی یا سادگی می توان به دو گروه تقسیم کرد. برخی در اثر طولانی بودن سکونت در آنها ترکیبی کاملتر دارند و پاره ای بدلیل کم سابقه بودن و یا تغییر مداوم دارای ترکیب ساده و ابتدائی تری هستند. گذشته از این گروه بندی ، چون بافت هر ده پاسخی به نیازهای ساکنین آن است و ضرورتاً در عکس العمل نسبت به عوامل طبیعی شکل یافته است ، می توان بافت روستاهای استان را از نظر شکل ظاهری ، تراکم و نوع استقرار نسبت به ویژگیهای طبیعی در گونه های معینی جای داد.
الف – نسبت به مسیر رودخانه :
1- (ش – 191) این نمونه از فراوان ترین اشکال بافت در استان خوزستان است . بدلیل عبور رود ها و شاخه های آنها از سراسر جلگه ، روستاهای بسیاری بویژه در مناطق جنوب و غرب استان در این گروه جای می گیرند. روستا در این حالت کاملا نزدیک به رودخانه است و مواردی که اندکی از آن فاصله گرفته و در عین حال از مسیر آن پیروی می کند کمتر است . علت اصلی چنین نوع استقراری ، احتیاج تک تک خانوارهای روستایی به دسترسی به آب است که در طول روز باعث رفت و آمد مکرر به کنار آب می شود و همچنین اختلاف سطح اندکی که رودخانه را از زمینهای مجاور آن جدا می سازد و علت نزدیکی بیش از حد آبادی با رود می گردد.
